Verslagje van Thibo zijn botscan

Verslag botscan

We zijn net terug thuis van het ziekenhuis. We zaten daar van deze morgen kwart voor negen.
Op de pediatrie aangekomen aangekomen wisten ze natuurlijk van niets. Dus wachten op de KA. Ale tegen dat die er dan was moest ze nog de papieren schrijven en de afspraak maken.
Maar kort erna kreeg hij een infuusje. Eerst was er groot verdriet van het verschot, maar dat was snel over. Ze moesten dan ook 2x prikken. maar weet van vroeger dat het niet evident is bij hem, maar al bij al hadden ze vlug ene gevonden dan.
Kreeg dan een gouden medaille omdat ie zo flink was en mocht een geschenkje kiezen uit de geschenkenmand.
Dan naar de nucleaire voor de eerste scan en terwijl spoten ze de contrastvloeistof in via zijn infuusje.
De eerste scan was voor te zien hoe de bebloeding overal was tijdens het inspuiten en duurde hooguit 10 min. Thibo werd vastgebonden op die tafel zodat ie zeker flink zou liggen.
Gelukkig vond hij het allemaal nog spannend plezant.
Tegen 10u15 ong was het gedaan en kregen we de mededeling dat we om 13u15 terug moesten komen voor de 2de scan (de feitelijke botscan dus)
Wij terug naar boven om de vloeistof nog wat te laten inwerken en het infuusje te verwijderen.
We mochten op de pediatrie blijven enzo, maar dat zag ik eerlijk gezegd niet zitten om daar 3u te zitten wachten. We zijn dan maar es geweest shoppen voor de mama
Tegen 13u stonden we terug op nucleaire voor deel 2. Terug vastbinden, zelf Filou en Dribbel mochten mee onder de scanner. Dit maal was het de grote scanner. Maar weer hield Thibo zich super flink. Terwijl mama uit het grote cars boek voorlas hield Thibo zich mooi stil.
Maar de laatste 5 min waren er toch teveel aan en vroeg hij constant wanneer het gedaan was.
Ong een half uur heeft het toch geduurd.
Daarna mochten we bij de dokter. Gelukkig blijkt alles norm te zijn. Alles mooi symetrisch, geen ontstekingen, niets...
Dat was al een pak van mijn hart.
Als het probleem zich nogmaals voordoet, dan moeten we direct naar de KA gaan om te tonen.
Maar soit, al bij al ben ik al blij dat ze niets zien. En nu hopen dat het zich niet meer voordoet e
En Thibo, ik wist wel dat ie flink was maar zoooo flink, ben echt trots op mijn kleine pruts. En na afloop werd ie natuurlijk verwend met een stickerboek van Cars en een kindersuprise eitje van mama.